Γυναικεία υπογονιμότητα:
- Ορμονικός έλεγχος
- Υπερηχογραφικός έλεγχος
- Υστεροσαλπιγγογραφία
- Υστεροσκόπηση
- Λαπαροσκόπηση
Γυναικεία υπογονιμότητα:
Αντρική υπογονιμότητα:
Γονιμότητα μετά τα 40: Μετά το 40ο έτος της ηλικίας μιας γυναίκας η γονιμότητά της φθίνει. Συγκεκριμένα μετά από ένα χρόνο τακτικών προσπαθειών μια γυναίκα 30 ετών έχει 75% πιθανότητες να συλλάβει με φυσικό τρόπο και να γεννήσει ένα υγιές μωρό , ενώ στα 40 το ποσοστό αυτό μειώνεται στο 44%. Μετά από ένα χρόνο αναποτελεσματικών προσπαθειών μια γυναίκα στα 40 οφείλει να διερευνήσει με τη βοήθεια του θεράποντα γυναικολόγου της τα αίτια υπογονιμότητας της και να ακολουθήσει την κατάλληλη θεραπεία για την επίτευξη εγκυμοσύνης και γέννησης ενός υγιούς απογόνου.
Καθ’εξιν αποβολές: Ένα ζευγάρι διαγιγνώσκεται με καθ’έξιν αποβολές μετά την απώλεια τουλάχιστον τριών διαδοχικών κυήσεων. Το φαινόμενο αυτό απαντάται σε ποσοστό 1% του γυναικείου πληθυσμού και οφείλεται σε γενετικούς (φορείς χρωμοσωμικών ανωμαλιών), ανατομικούς (συγγενής ανωμαλίες), ορμονικούς (σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών), ανοσολογικούς παράγοντες (θρομβοφιλία). Η αναζήτηση και αναγνώριση των εκάστοτε αιτίων βοηθούν στην επιλογή της πιο αποτελεσματικής πορείας για την απόκτηση ενός υγιούς απογόνου.
Παρακολούθηση ωορρηξίας: Με την παρακολούθηση ωορρηξίας ο θεράπων ιατρός μπορεί να προβλέψει την ημέρα της ωορρηξίας ώστε να προγραμματίσει το ζευγάρι τις επαφές του και να αυξηθούν οι πιθανότητες σύλληψης.
Σπερματέγχυση: Όταν ένα ζευγάρι υποβάλλεται σε διαδικασία σπερματέγχυσης, ο σύντροφος δίνει δείγμα σπέρματος στο εργαστήριο ivf το οποίο επεξεργάζονται οι βιολόγοι. Στη συνέχεια το επεξεργασμένο δείγμα φορτώνεται σε ειδικό καθετήρα με τον οποίο ο θεράπων γυναικολόγος εναποθέτει το επεξεργασμένο δείγμα σπέρματος απευθείας στη μήτρα της συντρόφου.
Φυσικός κύκλος: Σε μια προσπάθεια εξωσωματικής με φυσικό κύκλο παρακολουθείται ο κύκλος της ασθενούς και υπολογίζεται η ημέρα ωορρηξία της. Την ημέρα της ωορρηξίας η γυναίκα υποβάλλεται σε ωοληψία όπου γίνεται λήψη ενός ωαρίου, γονιμοποίηση στο εργαστήριο και μεταφορά του γονιμοποιημένου πλέον ωαρίου (ζυγωτό) στη μήτρα μετά από δύο έως πέντε ημέρες ανάπτυξης του ζυγωτού σε ιδανικές συνθήκες που παρέχει το εργαστήριο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.
Κλασσική IVF: Η κλασική προσπάθεια εξωσωματικής γονιμοποίησης αποτελείται από πέντε στάδια:
Φορείς κληρονομικών ασθενειών – Ivf – Βιοψία εμβρύων και ανάλυση γενετικού υλικού:
Σε περιπτώσεις όπου ένα ή και τα δύο μέλη ενός ζευγαριού που προσπαθεί να τεκνοποιήσει φέρουν γνωστές χρωμοσωμικές ανωμαλίες-μεταλλάξεις (π.χ. φορείς μεσογειακής αναιμίας, κυστικής ίνωσης) οι οποίες προβλέπουν μεγάλη πιθανότητα γέννησης ασθενούς απογόνου προτείνεται η παραγωγή εμβρύων στο εργαστήριο, λήψη δείγματος γενετικού υλικού από κάθε έμβρυο ξεχωριστά και στοχευμένη ανάλυση τους για την εκάστοτε ασθένεια. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζονται τα υγιή έμβρυα και επιλέγονται προς εμβρυομεταφορά.
Διατήρηση γονιμότητας – κατάψυξη ωοθηκικού ιστού/ ωαρίων / σπέρματος:
Η κατάψυξη ωοθηκικού ιστού ή ωαρίων σε μια γυναίκα και σπέρματος σε έναν άντρα προσφέρει μια αποθήκη γενετικού υλικού για μελλοντική χρήση και επομένως διατηρεί την γονιμότητά τους. Οι μέθοδοι κρυοσυντήρησης γενετικού υλικού πλέον “σταματούν το χρόνο” στην μέρα της λήψης του δείγματος και συντηρούν τους θηλυκούς και αρσενικούς γαμέτες για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Η κρυοσυντήρηση γαμετών απευθύνεται κυρίως σε άτομα που αναγκάζονται να υποβληθούν σε θεραπείες (έκθεση σε ραδιενέργεια, χημικές ουσίες κτλ) οι οποίες συνδέονται με μείωση της γονιμότητας του ασθενή. Παρόλα αυτά συχνά πραγματοποιείται κρυοσυντήρηση γαμετών ως αποθήκη ασφαλείας για άτομα που δεν σκοπεύουν να τεκνοποιήσουν άμεσα για να αποφύγουν τα αυξανόμενα με την ηλικία ποσοστά υπογονιμότητας.
Δωρεά ωαρίων:
Η προσπάθεια εξωσωματικής με δωρεά ωαρίων είναι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος σε γυναίκες που είτε έχουν κακής ποιότητας ωάρια και επομένως δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε σε γυναίκες που δεν δύναται να χρησιμοποιήσουν δικά τους ωάρια λόγω πρώιμης εμμηνόπαυσης.